Iedereen heeft games waarnaar je eens in de zoveel tijd terugkeert. Soms kriebelt het bij mij om een pretpark te bouwen in Rollercoaster Tycoon. Of ik start Pokémon Red weer eens op mijn vercrackte Game Boy. En af en toe begin ik een nieuw potje Wordfeud…huh?
Meer gesproken verhalen horen? Abonneer je op onze podcast Laadscherm Voorgelezen
In mijn profiel zie ik dat ik eind september 2011 ben gestart met het spelen van Wordfeud, maar ik kan me ook heugen dat ik ver voordat heel Nederland begon met valsspeel-apps downloaden alweer ben gestopt. Voor mij was Wordfeud zoiets als We Rule (kennen we die nog?), Coin Dozer of een ander stom tijdsverdrijfspelletje. Leuk, maar ook vrij vergetelijk.
Daarnaast ben ik nooit een fervent of begenadigd scrabbelaar geweest. Maar ondanks mijn mening over Wordfeud en vertrouwen in eigen kunnen ben ik alweer een paar weekjes de meest obscure woordjes (wat is een qat?) aan het leggen om maar zoveel mogelijk punten bij elkaar te spro…scrabbelen. Wat is er veranderd in bijna zeven jaar tijd?
Mensenkut
De aanleiding voor het opnieuw opstarten van Wordfeud is een beetje kinderachtig. Een vriend deelde een screenshot van vijf jaar oud waarin het woord ‘mensenkut’ wordt afgekeurd door Wordfeud. Op het moment dat ik de afbeelding zag, moest ik moeite doen om niet hardop te lachen terwijl ik in een overvolle bus langs een weiland tufte waarin een koe zijn ochtendmaal stond te herkauwen. Inspiratie hoeft niet altijd sierlijk te zijn.
De vijf jaar oude afbeelding zette me ook gelijk aan het denken. Ik wist dat ik al evenveel jaar en waarschijnlijk wel meer niet had gespeeld. Ik vroeg aan de vriend die de afbeelding deelde of hij en zijn tegenstander nog steeds speelden. “Jazeker”, luidde het antwoord. Dus ik downloadde Wordfeud gelijk via de app store en startte de game op. Tot mijn verbazing bestond mijn Wordfeud-profiel nog. Ik dacht dat ik die had gekoppeld aan mijn gedeletete Facebook-account. In mijn vriendenlijst stikt het wel van de verdwenen profielen, maar die van een paar vrienden staan er nog steeds.
‘Nieuwe features’
Het voordeel van zo lang een game niet spelen die nog steeds ‘bestaat’, is dat er in de tussentijd waarschijnlijk best wat updates zijn verschenen. Ik heb het niet uitgezocht, maar mijn gevoel zegt me onder meer dat de statistiekentabel nieuw is (voor mij dan!). Hierin kun je snel zien wie je aartsvijand is en wie je onder de spreekwoordelijke tafel speelt. Tijdens het woordje leggen is het volgens mij ook nieuw dat je direct ziet hoeveel punten je potentiële move oplevert. Een uitstekende evolutie in zeven jaar tijd, als je het mij vraagt. Ik vind cijfertjes leuk en beide updates dragen daar op hun eigen manier aan bij.
Driedubbel
Ik vrees wel dat ik sinds de laatste keer Wordfeud een onverwerkt minderwaardigheidscomplex heb opgebouwd. Ik weet nog goed dat ik in het verleden vaak verloor van mijn vriend en het ook tegen een ander regelmatig moest afleggen. Pech noemde ik dat dan. Maar bijna zeven jaar later durf ik wel toe te geven dat het meer is dan dat. Beide heren zijn van bijna onschatbare driedubbelewoordwaarde en na zeven jaar broei is het tijd om zelf te vlammen.
De ambitie om terug te slaan werd grondig gesmoord toen letterlijk het eerste woord dat mijn vriend neerlegde 42 punten opleverde. Waar ik daar zeven jaar geleden vrij snel kwaad over werd, vind ik het nu wel een mooie uitdaging. Ik ben nog maar een paar potjes onderweg, maar de verschillen worden kleiner. Ik moet leren om geduldiger te leren spelen en dat punt had ik tijdens mijn eerste Wordfeud-carrière nooit bereikt. Nu durf ik het aan om meerdere busreizen (dag koe!) te puzzelen en te pielen om mijn scores te maximaliseren en borden volledig vast te leggen.
Wordfeud is iets geworden waar ik mijn tanden in wil zetten en beter in wil worden. Zonder vals te spelen uiteraard. Al heb ik voor het gemak wel even opgezocht welke drieletterwoorden er met een Q zijn…maar dat heeft iedereen gedaan, vergoeilijk ik dat dan naar mezelf. Ik ben wel bloedfanatiek geworden en denk bij mezelf nog weleens ‘mensenkut, als ik dat eerder had gezien…dat was zoveel beter’. En ik klaag steen en been bij mijn vriend over dat ‘ie moet ophouden met irritant spelen, in de hoop dat ‘ie van slag raakt. Die trashtalk-techniek is nog niet aangeslagen.
Wordfeud is daarmee gegaan van een tussendoortje naar een game waarvan ik weet dat ik er waarschijnlijk ooit wel mee ga stoppen, maar net zo waarschijnlijk ook weer mee ga beginnen en ontzettend veel plezier aan ga beleven. Wie had dat ooit gedacht? Ik niet in ieder geval. Je moet me maar geloven op mijn woord.