Met twee linkerhanden renoveerde ik succesvol huizen In House Flipper is verbouwen een rustgevend proces6 minuten leestijd

In het echte leven krijg ik nog geen spijker in de muur, maar voor een grondige verbouwing in House Flipper draai ik mijn twee linkerhanden niet om.

Meer gesproken verhalen horen? Abonneer je op onze podcast Laadscherm Voorgelezen

Het klus-dna van mijn ouders heb ik helaas niet geërfd. Zij hebben nooit opgezien tegen het opnieuw aanleggen van de tuin, het verbouwen van het huis of het opnieuw inrichten van de woonkamer. Mijn moeder kan elke maand een VT Wonen vullen met foto’s van nieuwe opstellingen en decoraties in huis, mijn vader timmert rustig een nieuwe kast of schuur in elkaar. Met eigen materiaal en naar eigen inzicht.

Daar heb ik niets dan respect voor. In de afgelopen vier jaar is de inrichting van mijn eigen appartement nooit veranderd. De laatste keer dat ik een muur heb geverfd kan ik me ook niet meer herinneren. Heb ik eigenlijk wel eens een gat in de muur geboord? Ehmm…

Op zoek naar het klusvirus

Hoewel ik geen zin heb in klussen en ik mijn energie liever steek in andere dingen, kocht ik toch House Flipper. Dit is een simulatiegame die puur en alleen draait om het opknappen, schoonmaken en repareren van huizen. De game voerde een tijd terug ineens de hitlijsten van Steam aan en viel me daarom op. Ik kocht het spel met het idee: dit is het dichtste dat ik ooit bij dat klusvirus van mijn ouders zal komen. Misschien dat een verbouwing in spelvorm mij wel enthousiasmeert.

Mijn kantoor als “huizenopknapper” in House Flipper is ironisch genoeg een bouwvallig schuurtje op een simpel grasveld. Toch mag ik niet klagen over het aantal mensen dat me inhuurt. Ze sturen simpelweg een mailtje en ik kom eraan.

Soms wordt me gevraagd een babykamer in te richten, een andere keer word ik ingehuurd om een schuur op te ruimen. Daar zit altijd een persoonlijk verhaal aan vast. Een vrouw mailt dat ze is gescheiden van haar man en dat haar drie kinderen met hem zijn mee verhuisd. Ze vindt het wat overdreven om alleen in een kast van een huis te blijven wonen. Alles moet opgeruimd en ze wil een nieuw likje verf op de muren.

Opvallend is dat ‘even opruimen’ vaak neerkomt op het weggooien van lege dozen of het verwijderen van een compleet kakkerlakkennest. Maar ik klaag nooit en ik doe wat van me verwacht wordt. De tevreden klant rekent af en met het verdiende geld kan ik uiteindelijk zelf huizen opkopen, opknappen en verkopen.

De e-mails die je wegwerkt, kun je zien als een verkapte tutorial waarmee je elk stukje gereedschap leert kennen. Je gaat namelijk niet alleen met een verf aan de slag, maar ook met sloophamers en plamuurmessen. “We willen je niet direct overladen met te veel spullen”, zegt Jakub Pecura van ontwikkelaar Empyrean. “Met opdrachten geven we ook meteen wat achtergrond mee aan de game. Door meer over de virtuele klanten te weten te komen – hoe bizar hun verhalen en opdrachten soms ook zijn – krijgen mensen meer binding met het spel.”

Het klussen op zich is simpel. Je doopt een kwast in een pot verf en klikt stroken op de muur aan om de kleur aan te brengen. Een wastafel draai je probleemloos in elkaar: je klikt op de blauw oplichtende onderdelen en in een mum van tijd heb je een complete badkamer ingericht en aangesloten. Terwijl ik achterover leunend wat rond klik, zie ik mijn vader in gedachten nog een volle dag keihard zwoegen om een lek in een leiding te verhelpen.

Helemaal zen

House Flipper werd aanvankelijk door een team van negen mensen gemaakt, inmiddels zijn dat er twintig. Van sommigen liggen hun roots in het verbouwen van huizen. “Enkele ouders van de teamleden renoveren huizen”, zegt Pecura. “Onze directeur heeft zijn eigen vakantiepark opgebouwd. We hebben zelfs ons eigen kantoor verbouwd.” Bij het House Flipper-team ging het klusvirus dus niet helemaal verloren.

De game verscheen in mei van dit jaar. Helemaal tevreden waren de makers destijds nog niet. “We hadden er hard aan gewerkt”, zegt Pecura. “Maar we wisten dat de versie die we hadden uitgebracht niet zo goed was als we wilden.” De game lijkt inmiddels wel een trouwe schare fans te hebben, die de afgelopen maanden meedachten over verbeteringen. Maar wat is er nou zo leuk aan?

Op fora en commentaar op Steam lees ik precies wat ook mij aanspreekt aan House Flipper: het zengevoel. Pecura is van het gevoel op de hoogte, maar zegt geen idee te hebben hoe dat komt. “Misschien omdat onze spelers veranderingen in een gebouw relatief snel tot stand zien komen”, gokt hij. “Het is rustgevend om te zien hoe jouw inbreng een huis kan veranderen.”

Ik denk dat het klopt. De gameplay stelt weinig voor, want je moet iets oplossen en het spel vertelt je precies hoe je dat moet doen. Dat voer je uit door alle stappen te volgen en klaar: het huis ziet er fantastisch uit. Geen stressvolle deadlines en snel resultaat.

ASMR in gamevorm

Maar dat is niet het enige. De animaties geven voldoening, met name bij het in elkaar zetten van bijvoorbeeld wastafels of douchecabines waarbij onderdelen in elkaar schuiven. Het past altijd perfect en elke moer draait met een gladde animatie vast. House Flipper is ASMR in gamevorm.

Het zijn juist de simpele, vaak wat hersenloze opdrachten die dat zengevoel oproepen. Maar dat zal niet voor iedereen gelden. “Ik denk dat mensen House Flipper graag spelen omdat ze zichzelf kunnen uitdrukken in de huizen die ze renoveren”, zegt Pecura. “Daarbij geeft het spel hen een kans om iets totaal anders te doen dan in het echte leven.”

De makers van House Flipper blijven daarbij werken aan de game. Pecura belooft dat er de komende tijd veel meer mogelijkheden bij komen, ook buitenshuis. “We gaan zorgen dat mensen zich meer kunnen uitleven in de tuin en we werken aan DLC voor tuinen”, zegt hij.

Tot die tijd blijf ik ook mijn handen uit de mouwen steken. Maar heb ik nu dat stukje klus-dna in mezelf gevonden? Ik geloof het niet. Zoals mijn vader trots zijn schuur aan mijn opa liet zien, zal ik geen screenshots van mijn virtueel gerenoveerde huis naar mijn vader WhatsAppen. Toch iets minder indrukwekkend.

Ik snap het gevoel van voldoening in elk geval een stuk beter. Ik kijk glimlachend naar een gemonteerde wasbak in het spel, zoals m’n vader naar zijn betegelde stoep in de achtertuin kijkt. Ging het allemaal maar net zo soepel als in House Flipper, dan kreeg het klusvirus mij misschien te pakken. Mijn appartement blijft de komende jaren echter onveranderd, verbouwen doe ik op wel op de pc.

Rutger Otto

Techredacteur bij NU.nl. Berooft shopkeepers in Spelunky en hoopt dit jaar lekker veel Japanse games te spelen. Volg me op Twitter of mail me op [email protected].