In Battle for Azeroth – de zevende uitbreiding voor World of Warcraft – laait het conflict tussen de Horde en de Alliance hoger op dan ooit tevoren. Als trouwe Horde-speler verkeer ik daardoor in een conflict, want ben ik wel zo trouw aan mijn personage en factie als ik dacht?
Meer gesproken verhalen horen? Abonneer je op onze podcast Laadscherm Voorgelezen
Ik zie mezelf niet als een role-player. Hoewel het concept van role-playing servers in World of Warcraft mij altijd heeft geïntrigeerd, heb ik mezelf er nooit toe kunnen zetten om zo veel tijd, energie en fantasie in een digitaal personage te gieten. Role-players verzinnen namelijk een achtergrondverhaal en karaktereigenschappen voor hun World of Warcraft-personage. Die kenmerken bepalen vervolgens hoe zij zich in de online wereld gedragen.
Dat vind ik een cool concept, maar het is niks voor mij. Toch ben ik – of was ik, althans – heel trouw aan mijn eigen personage. Ik speel al sinds jaar en dag een Troll Shaman. Een Troll omdat ik dat een cool ras vind en een Shaman omdat de speelstijl en flexibiliteit van die class me het meeste aanspreekt. Maar stiekem ook een beetje omdat ik de thema’s en de verhalen van de Trolls en de Shaman perfect bij elkaar vind horen. Daardoor past Shaman-gear thematisch ook vaak goed bij de Trolls. En dat vind ik dan wel weer heel cool.
Ook voelde ik mij oprecht thuis in de Horde. Dit bij elkaar geraapte zooitje misfits en outcasts komt op een vreemde manier veel sympathieker over dan die goodie-two-shoes van de Alliance.
Eindelijk weer oorlog
Dat gevoel is compleet omgeslagen in de nieuwe uitbreiding. Of eigenlijk sinds de patch die een aantal weken vóór de expansion verscheen. Door die patch laait de oorlog tussen de Horde en Alliance – de twee facties waar je als speler uit kunt kiezen – voor het eerst in jaren weer echt op. Na wereldverwoestende bedreigingen als Deathwing, Garrosh Hellscream en de demonen van de Legion was die strijd een beetje naar de achtergrond verdwenen. Maar de ontdekking van de enorm krachtige (en daardoor waardevolle) grondstof Azerite is reden genoeg om de strijdbijl weer op te pakken. Het is eindelijk weer war in World of Warcraft.
In die tijd van oorlog besloot Horde-leider Sylvanas om Teldrassil, de enorme boom die voor duizenden Night Elves hun huis vormde, tot op de bodem af te fikken. Spelers maakten dit vanaf de voorste linies mee. Sterker nog, als Horde-speler kreeg je een actieve rol in de aanloop naar deze gebeurtenis.
En man, dat voelde niet goed. Teldrassil in de fik steken om de Night Elves af te troeven is het equivalent van de Rotterdamse binnenstad slopen in aanloop naar een duel tussen Ajax en Feyenoord.
Om beide kanten van het conflict te kunnen zien, speelde ik de quests ook op een van mijn weinige Alliance-personages. Daar krijg je na het bombardement de opdracht om meer dan 900 inwoners te redden uit Darnassus, de grote stad die schuilgaat in de takken van Teldrassil. Je krijgt daar als speler slechts drie minuten de tijd voor. Terwijl je tussen de vuurhaarden rent, op zoek naar de onschuldige inwoners van de stad, wordt al snel duidelijk dat het een onbegonnen missie is. Na drie minuten heb je misschien een dozijn Night Elves uit hun huizen gered. De rest moet je noodgedwongen achterlaten.
In een latere quest, waarbij de Alliance de Horde-stad Undercity aanvalt als vergeldingsactie, offert Sylvanas een groot deel van haar eigen leger op. Deze gevallen soldaten wekt ze vervolgens weer tot leven als gewetenloze horde zombies om de Alliance opnieuw aan te vallen. Dat is wederom echt niet oké.
For the Alliance!
Een kleine week na de conclusie van deze verhaallijn kwam Battle for Azeroth uiteindelijk uit. Maar in de dagen ervoor begon ik na te denken. Is dit de Horde waar ik onderdeel van wil zijn? Die gedachte verbaasde me eigenlijk. Nogmaals: ik ben geen role-player. Toch knaagde het aan mijn geweten. Blijkbaar identificeer ik mij zo met mijn Troll Shaman dat ik mijzelf als onderdeel van de Horde zie. Maar kan dat nog als ik de acties van de leider van deze factie moreel sterk afkeur?
Tegelijkertijd was de band met mijn personage vrijblijvend genoeg om serieus na te denken over een overstap naar de Alliance. Blizzard biedt tegenwoordig de mogelijkheid om je personage om te zetten naar een ander ras, inclusief de rassen die eigenlijk bij de andere factie horen. Ik besloot dat het overzetten van mijn Shaman naar een ras van de Alliance geen optie was. Dwarves en Draenei (de twee rassen die bij de Alliance een Shaman kunnen zijn) vond ik thematisch niet goed genoeg passen. Zo ben ik dan ook wel weer.
Het werd daarom mijn Druid. Via de website van Blizzard betaalde ik 25 euro om van mijn Horde Tauren een Alliance Worgen te maken. De volgende dag begon ik vol frisse moed aan mijn avontuur in Kul Tiras, als onderdeel van de andere factie. En mijn Troll Shaman? Die staat nog onaangeraakt te wachten tot hij de eer van de Horde mag verdedigen in Battle for Azeroth. Maar dan moet Sylvanas eerst eens leren wat dat precies betekent.