The Elder Scrolls IV: Oblivion zette in 2006 de game-industrie op zijn kop met zijn gigantische fantasiewereld, ongekend realistische graphics en bijna ontelbaar veel mogelijkheden. Meer dan twaalf jaar later is het helaas moeilijk om terug te keren naar Cyrodiil. Oblivion is heel erg slecht oud geworden. Toch is de vierde Elder Scrolls anno nu nog steeds populair, al is dat wel vanwege een iets andere reden. Oblivion heeft een tweede leven gevonden als onbedoelde komedie.
Meer gesproken verhalen horen? Abonneer je op onze podcast Laadscherm Voorgelezen
De vele memes en video’s vol interacties met onhandige computergestuurde personages zijn hiervan het ultieme bewijs. Het spel de The Room van games noemen gaat misschien wat te ver, maar Oblivion is bij vlagen net zo buitenaards. Vragen en reacties sluiten net niet goed op elkaar aan in gesprekken, emoties gaan alle kanten op en personages spreken zichzelf geregeld tegen.
De manier waarop twee inwoners van een willekeurig stadje elkaar aanspreken om het over ditjes en datjes te hebben, is vandaag de dag ronduit belachelijk. De robotachtige manier waarop personages antwoorden uitwisselen en langs elkaar heen praten, doet nog het meeste denken aan een vage Tim & Eric-sketch en vooral niet aan de uiterst serieuze high-fantasy simulatie die Oblivion ooit pretendeerde te zijn.
Oblivion leent zich daardoor wel goed voor dit soort sketches. Het YouTube-kanaal ArchD ‘N Bacon brengt via clips van een halve minuut de bizarre momenten uit het spel in beeld. Een vrouw die vertelt over haar liefde voor honden, terwijl een van haar huisdieren door een boze man wordt doodgeslagen. Of wat te denken van een bandiet die het hoofdpersonage overvalt, onmiddellijk door de speler bestolen wordt van zijn buit en vervolgens schouderophalend wegloopt. De korte fragmenten weten de absurditeit van deze spelwereld genadeloos bloot te leggen.
Wie met een moderne blik naar Oblivion kijkt, ziet meteen de technische gebreken van het spel. Er worden opvallend veel assets hergebruikt, de gevechten zijn extreem houterig en er is een schrikbarend klein groepje stemacteurs dat alle honderden inwoners van de wereld inspreekt. Het ambitieuze Radiant AI-systeem dat ervoor moest zorgen dat computergestuurde personages zich bezighielden met alledaagse zaken, zorgt voor de meeste onbedoelde hilariteit. Het idee was dat de inwoners volgens een vaste routine zouden slapen, eten en werken. Bovendien kreeg ieder personage door dit systeem z’n eigen persoonlijkheid.
Alles in de wereld hing samen met de acties en reacties van wat de kunstmatige intelligentie allemaal uitvoerde. Voor de release bleek het Radiant AI-systeem echter te groots en belastend, waardoor Bethesda zijn ambities flink terug heeft moeten schroeven. Het resultaat: een game waarin houterige fantasiefiguren trouw hun ‘menselijke’ routines afwerken zonder enige erkenning wat er om hen heen gebeurt.
‘Stop! You have violated the law!’
Geen ander YouTube-kanaal brengt dat zo goed in beeld als dat van de LaFave Brothers. In hun populaire video’s persifleren ze de meest absurde momenten van Oblivion door ze in hun eigen huis na te spelen. De vreemde elementen worden door het duo onder een vergrootglas gelegd. Het helpt dat Emmet LaFave de stemmen van de bewakers uit de game perfect na kan doen, wat de nagespeelde situaties net dat beetje extra authenticiteit geeft.
Wat Oblivion volgens de broers zo grappig maakt, is geen moeilijke vraag. “De slecht gemaakte gezichten met weinig uitdrukkingen gecombineerd met het overdreven stemwerk is behoorlijk grappig”, vertelt Max LaFave. “Dat en de schokkerige en onhandige manier waarop personages zich een weg banen door de wereld, zoals we ook in een van onze video’s persifleren.”
Met hun parodieën, let’s plays van de game en Oblivion ASMR-video’s hebben de LaFave Brothers een trouwe schare fans weten op te bouwen. Er worden volop grappen gemaakt over Oblivion door de broers en hun fanbase, maar daarachter schuilt een opmerkelijke passie voor een game die op een buitenstaander nogal bejaard overkomt.
Ondanks de duidelijke gebreken komt de lol die spelers nu met de game hebben uit een plek van liefde. De LaFave-broers zijn over delen van de game nog steeds zeer te spreken. “De gigantische schaal, de gelaagde wereldopbouw, de lore, de overdreven personages en de zweverige soundtrack van Jeremy Soule maken Oblivion nog steeds speciaal”, aldus Max.
Dat Oblivion matig oud is geworden gaat er bij hen dan ook niet helemaal in. “Er is een enorme community van YouTubers en gamers op social media die de meest fantastische fan art, memes en mods voor de game maken. De fans houden het in leven.” Klaarblijkelijk houdt Oblivion nog steeds stand. Afgaand op het plezier dat de twee broers overduidelijk hebben in hun Let’s Play-serie, valt de charme van de game ook moeilijk te ontkennen.
Slecht verouderd is daarom misschien ook niet de juiste term. Oblivion is eigenlijk gewoon langer gerijpt, waardoor het nu een andere game is dan de makers destijds voor ogen hadden. Het is een spel dat op veel vlakken voorbij is gestreefd, maar desondanks een eigen nieuwe niche heeft gevonden. Zo’n mooi tweede leven is maar weinig andere games gegund.