Ik praat niet vaak over mijn jeugd. Misschien omdat het er niet van komt, waarschijnlijk omdat ik niet echt weet waarover ik het moet hebben. Terugkijkend op mijn jeugd voelt het als een optocht van willekeurige flarden waar ik geen patroon in kan ontdekken. Het enige dat ik wel weet is dat games voor mij de manier waren om structuur in mijn jonge leven aan te brengen.
